ارزیابی تأثیر الگوهای آموزشی بر سطح دانش و مسئولیت پذیری زیست محیطی دانشجویان

کارخانجات آسفالت از جمله صنایع ایجاد کننده آلودگی هوا هستند که نقش مهمی را در انتشار آلاینده های هوا خصوصاً ذرات معلق ایفا می کنند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان تأثیر چهار روش آموزشی (بروشور، اینترنت، اسلاید، بازدید) بر سطح دانش و حس مسئولیت پذیری دانشجویان مهندسی عمران طراحی و اجرا گردید. داده های مورد نیاز با استفاده از یک پرسشنامه خودساخته جمع آوری و با استفاده از فرمول های آزمون t و همچنین پس از ورود به نرم افزار spss با استفاده از آزمون های t مستقل و anova در سطح معنی دار 05/0 تجزیه و تحلیل شد. میانگین نمره کل دانش و مسئولیت پذیری قبل و بعد از آموزش با یکدیگر اختلاف آماری معنی داری را نشان داد، در این دو حیطه نمرات افزایش یافته بود. اما تغییرات نمرات بین گروه های مختلف آموزشی و همچنین بین دختران و پسران تفاوت معنی داری را نشان نداد.